شهید سرلشگر خلبان حسین خلعتبری مکرم

هرکس او را نمیشناسد ایران و ایرانی را نمیشناسد...

فرزند برومند ایران زمین؛ یل پیل تن طپوران؛ آرش کمانگیر ایران زمین؛ قاتل ناوهای اوزا؛ قهرمان جنگهای هوایی و دریایی، عقاب تیزپرواز ارتش، قهرمان نام آور حمله به الولید؛ فرشته مرگ چهل و هشت افسر عالی رتبه و دو ژنرال بعثی و...
شهید سرلشگر خلبان حسین خلعتبری مکرم
معروف به حسین ماوریک، قطعا هم اکنون که نام او را می آورم لاشه کثیف صدام در گور میلرزد. جملات آغازین وصیت نامه ایشان جالب توجه است: «اگر ذره ای از خاک وطنم به پوتین سرباز دشمن چسبیده باشد، آن را با خونم در خاک وطن می شویم و نمی گذارم حتی ذره ای از خاک پاک ایران را این وحشی های بی سر و پای بعثی با خود ببرند و مرگ در این راه را افتخار می دانم و اگر ارزشمندتر از جانم هدیه ای داشتم، حتما به این مردم خوب تقدیم می کردم.
و در بخشی دیگر از وصیت نامه این ارتشی قهرمان نیز اینچنین آمده است: در ولایت خودمان شیرود، کوهی است که می گویند در آنجا علیه روسیه می جنگیده اند و اگر افتخار شهادت پیدا کردم، آن چه از من باقی ماند، حتی اگر ذره ای از گوشت بدنم باشد را در کنار قله آن کوه دفن کنید تا روح من هم پاسدار این مرز و بوم باشد...