شهید سرلشکر خلبان جواد فکوری، اولین وزیر دفاع و فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران.

زندگینامه شهید سرلشکر جوادفکوری

 شهید فکوری در تاریخ ۱۷ دیماه ۱۳۱۷ در تبریز به دنیا آمد. با اخذ دیپلم متوسطه وارد دانشکده افسری شد و پس از فراغت از تحصیل به نیروی هوایی پیوست. به مدت سه سال از مهر ماه ۱۳۳۹ دوره‌های تکمیلی خلبانی (F4 ) و فرماندهی گردان هوایی را در آمریکا سپری نمود.
 اولین محل خدمت او پایگاه هوایی تهران بود و در سال ۱۳۴۲ به دزفول منتقل شد. شش ماه بعد به پایگاه مهرآباد تهران و سه ماه بعد به پایگاه شاهرخی (شهید نوژه) همدان انتقال یافت.
در سال ۱۳۴۶ پس از سه سال خدمت در همدان به شیراز منتقل شد. در پایان ۸ سال خدمت در شیراز در ۱۳۵۴ به تهران انتقال یافت و در خرداد ماه ۱۳۵۶ با درجه سرهنگ دومی جهت گذراندن دوره «ستاد و فرماندهی» به آمریکا ـ پایگاه نیوجرسی و آلاباماـ  اعزام شد.
سرهنگ فکوری، همراه خانواده ۲۱ ماه در نیویورک اقامت داشت و در اسفند ماه ۱۳۵۷ پس از پیروزی انقلاب اسلامی علی‌رغم چندین پیشنهاد از طرف ارتش آمریکا مبنی بر ماندن در آنجا به وطن بازگشت (به عشق ایران، انقلاب و امام).

سرهنگ پس از پائین آمدن از هواپیما به همسرش گفت: "این همان ایران است که برایش آن همه رنج بردم. من ایران را این طور می‌خواستم".

مسئولیت های عمده او در دوران پس از پیروزی انقلاب عبارتند از: فرماندهی پشتیبانی پایگاه دوم شکاری، فرماندهی پایگاه دوم شکاری، فرماندهی پایگاه یکم شکاری، معاون عملیاتی نیروی هوایی و فرماندهی نیروی هوایی.
شهید فکوری پس از تشکیل کابینه شهید رجایی با حفظ سمت به عنوان وزیر دفاع برگزیده شد و پس از این که سرهنگ معینی‌پور به فرماندهی نیروی هوایی گمارده شد، مورد تشویق قرار گرفت و به پست مشاور جانشینی رئیس ستاد مشترک ارتش انتخاب شد.
در اولین روز جنگ تحمیلی و حمله هوایی همه جانبه دشمن به کشور، با مدیریت شهید فکوری، قبل از این که حتی هواپیمای دشمن به آشیانه برگردند ۱۴۰ جنگنده ایرانی جواب هجوم ناجوانمردانه دشمن را در به آتش کشیدن مراکز حیاتی اقتصادی او داد و قدرت  بالای نیروی هوایی ایران را به رخ جهانیان کشید.
سرانجام در روز ۷ مهرماه ۱۳۶۰ سرلشکر شهید فکوری پس از پایان عملیات ثامن ‌الائمه همراه با فرماندهان شهید نامجو، فلاحی، کلاهدوز و جهان آرا در حال بازگشت به تهران در حوالی کهریزک در پی سانحه هوایی به فیض شهادت نائل آمد.