بچه محله امام رضا (ع)

سیاسی -اجتماعی-فرهنگی-دفاعی

بچه محله امام رضا (ع)

سیاسی -اجتماعی-فرهنگی-دفاعی

مروری بر تشکیل دولت بازرگان؛ چرا دولت موقت، "موقت" شد؟

امام خمینی(ره) در 15بهمن سال 57 طی حکمی، مهدی بازرگان را به سمت نخست وزیری دولت موقت تعیین کردند.

 به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از اولین اقدامات حضرت امام خمینی (ره) پس از ورود به وطن، تشکیل دولت موقت و نهادی برای کنترل امور و مدیریت اجرایی کشور بود، زیرا که با پیروزی انقلاب و سقوط رژیم استبدادی شاه، فعالیت های بحران آفرین عوامل وابسته به دربار با پشتیبانی اتاق فکر آمریکایی وجود داشت و چنین اقداماتی به افزایش بی نظمی و اجرایی نشدن امور جاری در کشور کمک می کرد.

  

به علاوه در آن وضعیت حساس ایران، کنترل امور اجرایی کشور عملا در اختیار دولت دست نشانده آمریکایی ها یعنی بختیار بود. به همین دلیل حضرت امام با بینش عمیق خود نسبت به وضعیت پرالتهاب کشور، از نخستین ساعات ورود به تهران، موضوع تشکیل دولت را مطرح کردند و در آن سخنرانی تاریخی خود در بهشت زهرا فرمودند: «من دولت تعیین می کنم، من توی دهن این دولت می زنم». این گونه بود که امام خمینی (ره) در 15 بهمن سال 57 در حکمی، مهدی بازرگان را به سمت نخست وزیری کشور تعیین کردند.

چرا دولت موقت،

شامگاه 14 بهمن جلسه‌ مهمی در اقامتگاه امام(ره) در دبستان علوی تهران  با حضور اعضای شورای انقلاب اسلامی  برگزار شد و تا پاسی از شب ادامه داشت. در این جلسه بازرگان به سمت نخست وزیری انقلاب اسلامی ایران تعیین شد.

در ادامه 16 بهمن ماه بود که طی مراسمی، حکم نخست وزیری به بازرگان اعطا شد. در این مراسم تعداد زیادی از خبرنگاران داخلی و خارجی حضور داشتند و امام خمینی (ره) هم بیاناتی را ایراد فرمودند. امام راحل در بخشی از بیاناتشان تاکید کردند که انتخاب آقای بازرگان به پیشنهاد و نظر شورای انقلاب بوده است. ایشان وزرای خود را تعیین می‌کنند و به ما معرفی می‌کنند تا شورای انقلاب ما که پیشنهادش و نظرش این بود که ایشان رئیس دولت باشد وزرایشان را بررسی می‌کنند و ان شاءالله مسائل به طور سهل و خوبی انجام بگیرد.

سپس آیت الله هاشمی رفسنجانی متن فرمان نخست وزیری بازرگان را قرائت کرد. در این پیام آمده بود: بنا به پیشنهاد شورای انقلاب، جناب عالی را بدون در نظر گرفتن روابط حزبی و بستگی به گروهی خاص مامور تشکیل دولت موقت می‌نمایم. در آن حکم وظایف دولت موقت اداره مملکت، برگزاری رفراندوم تغییر نظام کشور، تشکیل مجلس خبرگان برای تصویب قانون اساسی و برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی بیان شده بود.

چرا دولت موقت،

نظر امام خمینی(ره) در صحیفه نور درباره سیاست‌های دولت موقت چنین آمده است، فرمان نخست‌وزیری بازرگان شامل ماموریت‌ها و مسئولیت‌های زیر بود: در انتصاب مسئولان دولتی روابط حزبی و بستگی به گروهی خاص در نظر گرفته نشود، انجام رفراندوم و رجوع به آرای عمومی ملت درباره تغییر نظام سیاسی کشور به جمهوری اسلامی، تشکیل مجلس خبرگان جهت تصویب قانون اساسی نظام جدید، برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان ملت (صحیفه نور، ص 54 ، و ص 58 ج 6 و ج18، ص 137).

بازرگان کابینه موقت خود را بیشتر از اعضای نهضت آزادی و جبهه ملی انتخاب کرد. دولت موقت از همان ابتدای روی‌ کار آمدن به دلیل نوع رویکردهای خود و اختلاف اساسی این رویکردها با اصول انقلاب اسلامی و شرع مقدس اسلام، با بحث‌ها و حرف و حدیث‌های فراوانی روبه‌رو بود و در نتیجه نتوانست مورد قبول مسئولان انقلاب اسلامی واقع شود. برای مثال حضرت امام(ره) در پاسخ به نامه على‌اکبر محتشمى وزیر کشور در بهمن ماه 1366 درباره عملکرد نهضت آزادى، می‌نویسند:

«در موضوع نهضت به اصطلاح آزادى، مسایل فراوانى است که بررسى آن محتاج به وقت زیـاد اسـت. آنـچه باید اجمالا گفت آن است که پرونده این نهضت و همین‌طور عملکرد آن در دولت مـوقـت اول انـقـلاب شـهـادت مـى‌دهـد کـه نـهـضـت بـه اصـطـلاح آزادى طرفدار جدى وابستگى کشور ایران به امریکا است و در این باره از هیچ کوششى فروگذار نکرده است و حـمـل بـه صـحـت اگـر داشـتـه بـاشـد آن است که شاید آمریکاى جهانخوار را که هر چه بدبختى ملت مظلوم ایران و سایر ملت‌هاى تحت سلطه او دارند از ستمکارى اوست بهتر از شوروى ملحد مى‌دانند و این از اشتباهات آنها است.

در هر صورت به حسب این پرونده‌هاى قطور و نیز ملاقات‌هاى مکرر اعضاى نهضت چه در منازل خودشان و چه در سفارت آمریکا و به حسب آنچه من مشاهده کردم از انحرافات آنها که اگـر خـداى مـتـعالى عنایت نفرموده بود و مدتى در حکومت موقت باقى مانده بودند ملت‌هاى مـظلوم به ویژه ملت عزیز ما اکنون در زیر چنگال آمریکا و مستشاران او دست و پا مى‌زدند و اسـلام عـزیـز چنان سیلى از این ستمکاران مى‌خورد که قرن‌ها سربلند نمى‌کرد و به حـسـب امـور بسیار دیگر نهضت به اصطلاح آزادى صلاحیت براى هیچ امرى از امور دولتى یـا قـانـونـگـذارى یـا قـضـایى را ندارند و ضرر آنها به اعتبار آن که متظاهر به اسلام هـستند و با این حربه جوانان عزیز ما را منحرف خواهند کرد و نیز با دخالت بى مورد در تفسیر قرآن کریم و احادیث شریفه و تاویل‌هاى جاهلانه موجب فساد عظیم ممکن است شوند از ضـرر گـروهـک‌هـاى دیـگر حتى منافقین (این فرزندان عزیز مهندس بازرگان) بیشتر و بالاتر است.

«نهضت آزادی» و افراد آن از اسلام اطلاعی ندارند و با فقه اسلامی آشنا نیستند. از این جهت، گفتار‌ها و نوشتار‌های آن‌ها که منتشر کرده‏اند مستلزم آن است که دستورات حضرت مولی‌الموالی امیر‌المؤمنین را در نصب ولات و اجرای تعزیرات حکومتی که گاهی بر خلاف احکام اولیه و ثانویه اسلام است، بر خلاف اسلام دانسته و آن بزرگوار را - نعوذ باللَّه- تخطئه [نمایند]، بلکه مرتد بدانند! و یا آنکه همه این امور را از وحی الهی بدانند که آن هم بر خلاف ضرورت اسلام است. نتیجه آنکه نهضت به اصطلاح آزادی و افراد آن، چون موجب گمراهی بسیاری از کسانی که بی‏اطلاع از مقاصد شوم آنان هستند می‏گردند، باید با آن‌ها برخورد قاطعانه شود، و نباید رسمیت داشته باشند؛ و السلام علی من اتبع الهدی. توفیق جنابعالی را از خداوند تعالی خواستارم. روح الله الموسوی الخمینی‏» (صحیفه امام، جلد ۲۱، صفحات ۴۸۱ و ۴۸۲)

چرا دولت موقت،

بنابر بیانات حضرت امام(ره) درباره عملکرد دولت موقت و نوع دیدگاههای اعضای کابینه بازرگان، ایشان به هیچ وجه از عملکرد 9 ماهه دولت موقت رضایت نداشتند. کابینه دولت موقت سرانجام در جریان تسخیر لانه جاسوسی به دست دانشجویان پیرو خط امام (ره)، در 14 آبان 1358 استعفا داد و به این ترتیب دوره 275 روزه دولت بازرگان که به فرموده امام راحل عظیم الشان (رضوان الله تعالی علیه) آشنایی و اطلاعی از اسلام و فقه اسلامی نداشتند، پایان یافت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد